Terwijl Groningen aan het bekomen is van een spetterend Eurosonic voorbije week, vroegen wij onze AB-medewerkers die erbij waren hun ontdekkingen op te lijsten. Geniet hier met ons mee van de revelaties van Eurosonic 2016 :
Kurt Overbergh (artistiek directeur).
Samm Henshaw
Der Aa-kerk is een locatie op Eurosonic die qua interieur meteen de sfeer zet. Keerzijde: de klank die er vaak zoek is. En toch pakte deze jonge Britse soulzanger iedereen in. Vergeet Curtis Harding. En vertel Leon Bridges dat hij er een ferme concurrent bij heeft. Oh ja: meisjes voor eenmaal mogen jullie bij zijn verschijning mmmm lippen en hebt u recht van spreken, want Samm wordt nu eenmaal met dubbele m gespeld.
Dua Lipa
De BBC SOUND OF 2016 wankelt. De collega’s vonden Mura Masa en Noa nog onvoldragen en Blossoms klonk te braaf en te bleek. Leve de stem van de Brits-Albanische zangeres Dua Lipa die haar amper twee nummers tellende Spotify-pagina wist om te draaien tot een volwaardige elektro R&B-set.
Woodie Smalls
Eigen volk eerst! Zeker als het deze Woodie Smalls betreft. Old school hip hop van de puurste soort die doet denken aan de hoogdagen van de hip hop begin jaren negentig. Belgische rappers die ooit de grens over konden: we hebben het nooit gezien. Voor Woodie mag de rode loper wél uit de kast.
Kevin McMullan (persverantwoordelijke)
Rationale
Rationale is Brits producer-zanger Tingshé Fazarkerly met een 4-koppige band. Catchy soulvolle pop met swingende electronica, beats en synths. Over het kanaal zorgen ze met hun eerste EP al voor wat deining, de rest van de wereld zal ook in 2016 overstag gaan.
Forever Pavot
Parijse psychedelica die je meezuigt in een dansbare en bezwerende filmische trip. Zelfs de dwarsfluit is geweldig, dat wil wat zeggen.
Briqueville
We zijn al langer fan, maar nu nóg harder. Wie deze gemaskerde mannen zijn, is niet geweten, maar ze komen uit België en walsen je plat met hun trage sludge/doommetal wall of sound. Voor ons misschien wel het beste concert van Eurosonic, al kan het late aanvangsuur daar ook mee te maken gehad hebben.
Da Chick
Muzikaal niets vernieuwend, maar de discofunk van deze Portugese band werkte wel aanstekelijk. Ideaal voor op een trouwfeest of een zomerfestival, Da Chick, c’est chic!
Stormzy
MC Stormzy liet ons meermaals weten van “South London” te zijn wat kennelijk een goede plaats is om grime te maken. Het klinkt vuil, gevaarlijk, Stormzy is duidelijk vaak “pissed off”. Boos blijven, man!
Joke Daniels (assistent programmatie)
Black Honey
Deze garagerockband met een psychedelisch randje uit Brighton heeft een sensuele frontvrouw die zorgt voor de dromerige, catchy noot. Mede hierdoor zullen ze snel verspringen van net onder de radar naar de wijde wereld.
Fews
Het Zweedse, in Londen residerende, kwartet Fews wordt vergeleken met The Jesus & Mary Chain en DIIV. Codewoorden zijn dan ook post-punk en shoegaze. Live staan ze er alvast meeslepend en barstend van energie bij, met een heerlijke dosis gitaar.
Forever Pavot
Ik sluit me aan bij collega Kevin: meer dwarsfluit!
Briqueville
Waarom Belgen gaan bekijken in Groningen, met nog zoveel andere lekkere snoepjes in de pot? Hey, een meisje mag zich ook al eens wat gunnen. Muziek die je in de onderbuik voelt. Donker, doom en beetje smerig. #lekker
Bachar Mar Khalifé
Veel jong geweld in Groningen, maar soms is het gewoon even tijd voor wat vakmanschap. De Frans-Libanese zanger, componist en multi-instrumentalist Bachar Mar- Khalifé klonk zalvend en bezwerend in de mooie setting van de Der AA-Kerk.
Marcus Deblaere (programmator)
Stormzy
Vecht samen met Skepta en J Hus om de grime-scepter in UK en kreeg een serieuze schop onder de rapkont van Jools Holland toen hij eind ’14 als eerste unsigned rapper de ‘Later With Jools Holland’-studio in lichterlaaie zette. Een kunstje dat hij vakkundig herhaalde in die goeie ouwe Simplon te Groningen. Hard, dansbaar, vlijmscherp, boos en toch grappig!
Dua Lipa
19-jarige Londense schone met Albanese roots die haar manager deelt met ene Lana Del Rey. Betoverende stem , intrigerende verschijning en strakke, catchy elektro/r&B popsongs. Single ‘Be The One’ draait al lustig mee in de playlist van Stubru en als we dan toch moeten vergelijken: Banks meets Rihanna met de 90s-swag van En Vogue.
Alex Vargas
In een wereld waar Jack Garratt koning is, mag deze Deense elektro/soul-bard met Britse moeder en Uruguayaanse vader zich zeker kroonprins noemen. Straffe zoetgevooisde stem, die naar Jeff Buckley’s stembanden in een soulbad neigt, ideaal vergezeld door een batterij synths, kosmische gitaarpartijen en beats dat Radiohead ook op de laptop heeft staan. En daarbovenop heeft hij songs die het hart beroeren, luister maar naar ‘Solid Ground’ of ‘Till Forever Runs Out’.
Samm Henshaw
“Amazing stuff!” Dat kraaide de door gospel en soul gezegende Samm Henshaw om de haverklap en gelijk had ie. Het verzamelde publiek kon zich in de prachtige Aa-kerk verwarmen aan een fantastische stem, Otis Redding meets John Legend maar dan iets meer whisky gedronken en authentieker dan die laatste, en aan een uitgelaten, grappige jonge Brit die zowel de gitaar als de piano meester is. Leon Bridges heeft er een te duchten concurrent bij!
Hvob
Donker, elektronisch trio uit Oostenrijk dat het met live-drums klaarspeelt. Soms duister, soms opzwepend maar steeds de juiste beat en sfeer uit de laptop toverend. De vrouw in het gezelschap voorziet de gelaagde composities van wat ijle zang, gehijg en gekreun en dat werkt wonderwel op de dansbenen in. The xx lazen we ergens, maar dan wel op ravende hipsters gericht die Factory Floor ook heel erg kunnen smaken. Mogen altijd eens langskomen in AB en dan brengen ze hun buren uit Polen, het duo Rebeka dat hier in sept ’15 de deuren uit de scharnieren liet daveren in AB Club, maar terug mee. Perfecte dubbel!
Hypes doorprikt?
NAO – Muziekblog Hype Machine sloeg tilt toen de Londense Nao haar debuut-EP dropte. De duistere beats van Mura Masa, aanstekelijk dansend, maar haar stem is flinterdun en boeit verre van een hele set. De songs heeft ze wel… Het voordeel van de twijfel?
Hyphen Hyphen
Ongelofelijk catchy en opzwepend, op blote voeten en met een enthousiasme waar je ofwel heel erg nerveus ofwel heel erg vrolijk van wordt. Bij ons was dat het eerste… Er is vanalles gaande, er loopt ook vanalles mee op tape en daardoor krijg je van Hyphen Hyphen wat de smaak van prefab in de mond. Maar al wie Florence And The Machine op een elektrodieet lekker vindt en niet gruwelt bij het woord pathetiek, zal Hyphen Hyphen in het hart sluiten. Want radiohits in overvloed.
Honne
Elektro/soul-pop (het meest vertegenwoordigde genre op Eurosonic) met liveband. Alle ingrediënten zijn er maar het klinkt wat braafjes en te lichtvoetig. De chemie tussen beide hoofdrolspelers blijft ook uit, dus echt overtuigd zijn we niet door deze Britten. Maar wederom: songs hebben ze wel. Dus haal die innerlijke sloeber naar boven jongens, er mag wat meer vuiligheid tegenaan gesmeten worden.
Mura Masa
De hype van Eurosonic. Levert ook, zoals al vermeld, de beats voor Nao en doet dat als producer ongelofelijk goed. En daar wringt het schoentje… Live is hij iets minder dan de beatsleveranciers waarmee hij vaak wordt vergeleken zoals Hudson Mohawke, Flume, Lido en Cashmere Cat, maar als 19-jarige heeft Alex Crossan natuurlijk nog kilometers progressiemarge op dat vlak. Dus het komt zeker goed, vooral als hij goudklompjes blijft fabriceren als single ‘Love For That’ met de stem van Shura.