BRDCST is het buitengewoon indoor voorjaarsfestival waarbij AB inzet op muzikale grenze(n)loosheid. De naam is een directe verwijzing naar de retro futuristische electronicapop van de Engelse band Broadcast die het afgelopen decennium inspirerende albums uitbracht als ‘Haha Sound’ en ‘Noise Made By The People’. Centraal tijdens BRDCST staan artiesten die muzikale vernieuwing hoog in het vaandel dragen. Ons muzikale buikgevoel doet de rest.
Zonder het wellicht te beseffen gaven jullie - BRDCST-fans van het eerste uur - ons tijdens de afgelopen editie een bijzonder mooi geschenk. Door jullie overweldigende opkomst voelden we namelijk het oneindige vertrouwen om BRDCST verder uit te bouwen tegen de stroom in. Dat vertrouwen nemen we ter harte door doelbewust te kiezen voor de meest verrijkende, meest dwarse, meest opwindende en meest karaktervolle klanken uit het muziekveld.
BRDCST BANT MUZIKALE GRENZEN
Een dreigende eighties ‘synth-soundtrack’ bij één van de meest besproken Netflix-reeksen van de jongste jaren? Een uniek 20-koppig Bulgaars vrouwenkoor dat gesampled wordt door Drake? Een electronicaproducer die zich laat inspireren door Marokkaanse gnawa en Pharoah Sanders en die door Thom Yorke op handen gedragen wordt? Muzikaal protest op het scherpst van de snee dat brandhout maakt van de Brexit? Hedendaags gemaskerd klassiek? Een nachtelijk en origineel eerbetoon aan The Velvet Underground-klassieker ‘White Light/White Heat’ die een halve eeuw oud is in 2018? Welkom bij BRDCST! Van harte zelfs!
DE EERSTE NAMEN
De superbe, met Emmy-nominaties overladen eighties science fiction reeks STRANGER THINGS moet de jongste jaren zowat de populairste reeks op Netflix zijn. De intrigerende ‘synth-soundtrack’ die de dreigende toon zet, is minstens even bepalend als het verhaal en is van de hand van 2 leden (KYLE DIXONen MICHAEL STEIN) van S U R V I V E, een uit Austin afkomstig experimentele synthkwartet. Pitchfork eerde de soundtrack met een ‘Best New Music’ stempel (ofte: 8/10). Ook Portishead-kernlid Geoff Barrow is fan en bracht de soundtrack in Europa uit op Invada Records, zijn eigen label. BRDCST haalt hen als eerste en met enige trots over naar België.
Vreemd hoe een ensemble dat meer dan een kwarteeuw geleden immens populair was, plots opnieuw overal opduikt. Zo staan de angelieke stemmen van LE MYSTÈRE DES VOIX BULGARES op het vooruitstrevende festival Le Guess Who? (Utrecht) tussen acts als K Á R Y Y N, Zeal & Ardor en James Holden. Lady Gaga gebruikte hun muziek onlangs in haar documentaire ‘Five Foot Two’ en Le Mystère staat ook te pronken tussen Grimes en Kali Uchis op ‘kick-ass women’, een recente mixtape van Gorillaz. Drake en Leftfield sampleden hun muziek en Lisa Gerrard (Dead Can Dance) legt momenteel de laatste hand aan een album met dit 20-koppig, uniek vrouwenkoor. Klaar voor een transcendentale (her)ontdekking?
Trots zijn we ook op JAMES HOLDEN & THE ANIMAL SPIRITS waar BRDCST een electronica-topper van formaat mee binnenhaalt. Dit is meteen de Belgische livepremière van Holdens gloednieuwe, gelijknamige album dat – dixit Holden - bulkt van ‘synth-led folk-trance standards’ die zijn liefde voor Marokkaanse gnawa reflecteert. Thom Yorke is al jaren onvoorwaardelijk fan.
Met AN EVENING WITH/CURATED BY SLEAFORD MODS steekt BRDCST het vuur aan de lont van een thema dat in vele Brusselse cultuurhuizen in 2018 centraal zal staan: Het Jaar Van De Contestatie naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de Parijse studentenrevolte die in mei ’68 over heel Europa uitdijde. Sleaford Mods, ‘the angriest (and most political) band in Britain’, zorgt voor de gedroomde aftrap met hun furieuze punk/rap/rant/dance. Bovendien krijgen ze carte blanche en nemen ze het heft in eigen handen door een hele avond te cureren naar eigen radicaal goeddunken door bevriende bands uit te nodigen.
In 2018 is ‘White Light/White Heat’ - het tweede superbe album van de invloedrijke THE VELVET UNDERGROUND - precies een halve eeuw oud. Dat moet absoluut gevierd worden met een middernachtconcert waarbij we ‘quasi integraal’ het album op vinyl door een soundsystem laten schallen. ‘Quasi integraal’? Yep, het laatste nummer en klassieker ‘Sister Ray’ skippen we en vervangen het door een heuse explosieve live versie gebracht door het transcendental atmospheric black shoegaze math noise drone orkest BARST. ‘Sister Ray’ is überhaupt het langste nummer - 17min 29 seconden om precies te zijn - uit de studio-opnames van The Velvet Underground, maar BARST zal het nummer een 40 minuten (!) durende versie aanmeten.
Welkom bij BRDCST!
Kurt Overbergh
Artistiek Directeur AB
