Zoef en stoef: wat een start. Hemels weer, veel volk, en iedereen op tijd klaar. Dan is zo'n blogje snel gevuld, niet? Met de rap meegepikte pen van FM Brussel op de ommekant van het wedstrijdformulier van Broodje Brussel: schrijf schrijf... de Boterhammen stonden weer buiten kijf (of wordt zo'n antieke term niet meer aangewend?)
En wat vonden we nog terug in onze gratise practische Radio 1 zak? Een setlist! Alias de lijst met liedjes die FRANK VANDER LINDEN vanmiddag pleegde. Wat is dat toch een prachtige artiest. Weliswaar niet meteen van het meest uitbundige soort. Al was zijn paaldansmoment best wat intenser dan dat van Klaasje Yevgueni. Maar die Frank, zeg: zo dapper solo beginnen en doorzetten met Nachtwaker en Achtergrondgeluid terwijl in de verte ergens middagklokken blijven luiden! Straf, en het leek wel of die klokken zich schikten naar zijn ritmiek. En dan die immer ad remme bindteksten! En al die complexe concepten die hij zo gretig toelicht. Over haar en mannelijke gevoelens. Dus over haarbegroeing en voetbalgevoelens. Helder en begeesterend. En blij dat iemand het nog eens durft te verwoorden. Terwijl hij toch maar heerlijk akkuraat gitaarspeelt! En met net dat lekkere tikje extra, alias af en toe David Poltrock aan de toetsen en zijn Yulika Lecluyse aan de viool. Olé olé! En die 'chan chan' versie van Seks Verandert Alles slaat toch alles qua exxxotisch en toch stijlvol verpakte wellust!? Quasi terloops dan nog, na Patti Blues en Sheryl Crow (I Need You So), toch deze bekentenis, beste beroemde dames: die Irene van die gelijknamige bevallige Irene-deun die was hier precies wèl aanwezig. In het echt! Live verandert alles!
foto: Wim Patry
Wie was er trouwens ook vanachter bij de VIPpers? Allemaal brave interessante mensen en BVelenswaardige gapers, echt waar. Boterhammen In Het Park is zo'n mensvriendelijk festival dat backstage iedereen beleefd consumeert, vakantieperikelen oprakelt en contactjes opfrist. Niet meteen incidenten. Wel ineens twee Jan De Smetten ontmoet: de enige echte van bij De Nieuwe Snaar en de enige echte van bij Pernod-Ricard en aanverwanten. Echt waar, en nogal moeilijk, zelfs in nuchtere toestand.
Ondertussen op en vooral voor het podium: aan de arbeid! YEVGUENI is als tweede act aan zijn spetterende set begonnen. En dan is meteen weer duidelijk dat ze zich meesterlijk van hun taalkundig verantwoorde klus kwijten (of zijn zo'n woorden niet meer van deze tijd?) Zo'n heel stuk Warandepark, vol weeral veel nieuwe meisjes laten meezingen als sijsjes: wonderbaarlijk. Of lijfelijker, tijdens dat Aan De Arbeid: het lijkt ineens wel een massa barensweeënoefening, al dat schoon synchroon vrouwelijk meegezing. En bij het daaropvolgende Nieuwe Meisjes zelve werd het alleen maar erger: een zelden geziene massahysterie dankzij Yevgueni en de leukste volksspelen sinds eeuwen. Zo dat volk collectief oO°ow laten roepen, of met de armen laten zwaaien (of de okselharen laten waaien?) Je moet het maar doen. En hun Mama Ik Wil Papa! Dat is pas mega kikin dada: zeer eerlijk en efficiënt, slim en tijdloos sentiment. Het is een stiel: woorden en tonen zo mooi verbinden dat er loepzuivere popmuziek ontstaat. En Yevgueni is daarin euh zonder evenknie (of wordt zo'n woord sinds euh Kate Ryan niet meer gebruikt?)
foto: Joan Vanden Bossche
Da-a-a-ag, vrienden van den blo-o-o-og, morgen meer verbaal bijeengehark in het zog van Boterhammen In Het Park.
Bekijk ook hier het TV verslagen van het journaal van TV EEN, TV Brussel en Ring TV.
