Dit is onderdeel van
BRDCST 2017►2023
BRDCST: de jaarlijkse hoogmis voor de muzikale avonturier
AB presenteert met veel goesting de 6e editie van BRDCST! Onze jaarlijkse hoogmis voor de muzikale avonturier verwelkomt van 7 tot en met 9 april om en bij de 30 artiesten uit 4 verschillende continenten.
Op 7, 8 en 9 april dompelen we je onder in de scherpste muziek van het moment!
► ZONDAG 9 APRIL
GAYE SU AKYOL PRESENTS ‘ANADOLU EJDERI’ + HATIS NOIT PRESENTS ‘AURA’ + THE DWARFS OF EAST AGOUZA + ICHIKO AOBA – ‘SAISON DES FLEURS’ + SLUMBERLAND FEAT. SAINKHO NAMTCHYLAK + MDCIII PRESENTS ‘DRAWN IN DUSK’ + DIENNE (OTHER PEOPLE) + FAT DOG + TAQBIR + EL KHAT + ELVIN BRANDHI (C.A.N.V.A.S.) + YEAH YOU + AYA SUZUKI
Deze derde en laatste dag van het festival staat in het teken van markante stemmen: Tuvaanse keelzang van Sainkho Namtchylak en vocale acrobatie van de Japanse avant-garde artieste Hatis Noit. Het wordt ook de dag van de eigenzinnige Belgen met Dienne, MDCIII en Bloedneus en De Snuitkever. Met Gaye Su Akyol halen we onze eerste Turkse BRDCST headliner in huis: dissidente pop als protest tegen het Turkse regime. We eindigen de avond zoals gewoonlijk met een KNAL: Fat Dog is nu al dé revelatie van 2023!
► ► ►
GAYE SU AKYOL PRESENTS ‘ANADOLU EJDERI’ (tr)
Met Gaye Su Akyol halen we zowaar onze eerste Turkse BRDCST-headliner in huis die uitpakt met ‘Andalou Ejderi’ (Turks voor ‘Anatolische draak’), hun jongste album dat overal met *****-reviews werd overladen. Akyol’s muziek is naar eigen zeggen zowel beïnvloed door haar Turkse roots als door Joy Division, Nick Cave en surfmuziek. Hun shows - op Gaye na dragen alle muzikanten maskers - zijn zowel meeslepend als bezwerend. Ook Iggy Pop deelt onze mening: ‘She’s a sparkling, seductive, enormously self-confident, splendid Turkish singer’.
Gaye Su Akyol werd in ’19 in Istanbul opgepakt voor verhoor door de politie omwille van haar kritiek op het regime. The Guardian omschreef haar muziek dan ook als dissidente pop en als een ‘unambiguous statement of protest against Turkey’s oppressive conservatism.’ Gaye’s repertoire sluit zo aan bij de politieke geest van de Turkse psychedelica uit de jaren ‘60-‘70 met helden als Erkin Koray, Bariș Manço, Selda en Cem Karaca.
HATIS NOIT PRESENTS ‘AURA’ (jp/gb)
De Japanse avant-garde artieste Hatis Noit (Japans voor lotusbloem) beschouwen we nu reeds als een absolute BRDCST-revelatie. ‘The level of vocal acrobatics she can conjure add as much depth as any orchestra. She can do operatic, yodelling, Ibeyi-esque chanting or guttural growl.’ (Loud And Quiet) Geen toeval dus dat we haar zo hoog op de affiche plaatsen. Noit haalt haar inspiratie naar eigen zeggen uit Gagaku (Japanse klassieke muziek), opera, Gregoriaanse en Bulgaarse gezangen (Le Mystère des Voix Bulgares), avant garde (Merdith Monk) en pop (Björk). Samenwerken deed ze reeds eerder met dubmeister Kevin ‘The Bug’ Martin en David Lynch sprak zijn lof over haar reeds uit.
Haar album ‘Aura’ – ingeblikt met de hulp van producer extraordinaire Marta Salogni (zie: Björk, Black Midi, Lucretia Dalt,…) - beluisteren, is instant voor de bijl gaan: ‘Impressive debut.’ (NPR) - ‘A breathtaking work.’ (Loud And Quiet) – ‘This is a voice you only need to hear once and you’ll never forget it.’ (Mary Anne Hobbs)
THE DWARFS OF EAST AGOUZA (vs/ca/eg)
The Dwarfs Of East Agouza is zondermeer dé improv/underground supergroep van de laatste jaren. De band werd in 2012 in het Agouza district (Caïro) opgericht door Alan Bishop (Sun City Girls), Sam Shalabi (Land of Kush/Shalabi Effect) en Maurice Louca (Karkhana/Elephantine). Hun combinatie van Noord-Afrikaanse loop based ritmes, West-Afrikaans geïnspireerde free jazz gitaar, sax en electronica resulteert in opzwepende krautrock psychedelica. Of zoals Louder Than War het poneert: ‘The Dwarfs of … channel Egyptian vibes into pulsing psych-folk jams.’
TAQBIR (ma)
BRDCST is zo onder de indruk van de gesluierde Marokkaanse punkband Taqbir dat ze meteen elke dag (!) van het festival mogen aantreden. Hun debuut-EP ‘Victory Belongs To Those Who Fight For A Right Cause’ telt amper vier songs en klokt af op 7 minuten. Denk Cocaine Piss meets The Slits meets X-Ray Spex. Verwacht u live aan ‘a blast of compressed rage’ (The Wire).
Taqbir trekt hard van leer: ‘By pushing their anger towards the sexism, homophobia and racism that lingers like a dark, poisonous fog around Moroccan culture, Taqbir play a very dangerous game. They are putting themselves on the frontline, risking potential imprisonment, death threats and more, just to escape the cultural prison they’ve grown up in.’ (The Quietus) Frontvrouw Aicha (schuilnaam) én haar band treden uit schrik voor repercussies dan ook steeds gesluierd op om hun identiteit te verhullen.
ICHIKO AOBA – ‘SAISONS DES FLEURS’ (jp)
Als je tedere twijgjes in een bloempot zou steken met rozenblaadjes, een parfum van sterren en een zachte, zomerse zonnegloed, zou Ichiko Aoba met haar tour ‘Saisons des fleurs’ eruit dwarrelen. Met haar frivole, breekbare stem weet ze als geen andere zeemeermin haar publiek te betoveren en mee te lokken naar haar diepste, emotionele zeeën. Sinds haar debuut ‘Kamisori Otome’ (uit 2010) bracht Aoba niet minder dan zes solo-albums uit. Ze werkte zowel samen met LL&L (Levende Legende & Landgenoot) Ryuichi Sakamoto als met Mac DeMarco (zowaar voor een reclame voor whisky). Haar jongste album vol atmosferische folk werd door Uncut kort en krachtig omschreven als ‘Sublime’.
MDCIII PRESENTS ‘DRAWN IN DUSK’ (be)
Het trance opwekkende MDCIII equals een heerlijke lading modulaire drums, wild bewerkte saxofoonklanken, improvisatie & pulserende grooves. Het ‘dubbele drums’-saxofoon trio met Mattias De Craene (Nordmann), Simon Segers & Lennert Jacobs imponeerde afgelopen jaar dan ook met hun album ‘Drawn In Dusk’. ‘Het resultaat brengt je in een waan waar filmmakers als David Lynch jaloers op zouden zijn.’ schreef muziekblog Dansende Beren terecht. Live overtreffen ze steeds elke mogelijke verwachting.
EL KHAT (il/ye)
El Khat – genaamd naar de drug khat die in het Midden/Oosten al eeuwen gekauwd wordt – is ‘a quartet led by brilliant Yemeni-Israeli composer and musician Eyal El Wahab that takes an innovative hand to old Yemeni sounds as passed down in popular music of decades past.’ (Pop Matters). Over hun jongste album ‘Albat Alawi Op.99’ lazen we: ‘It’s like the Israeli desert version of Captain Beefheart’s ‘Trout Mask Replica.’ (Clear) spot on, gezien het album langs alle kanten klettert en botst. De albumtitel bulkt van referenties: ‘Alawi’ als hommage aan Faisal Alawi, een populaire zanger uit Jemen die in 2010 overleed, ‘alba’ is een tinnen doosje dat veel schatten kan bevatten terwijl ‘Op.99’ (Opus number 99) hint naar de wens om hun composities hetzelfde respect te geven als Westerse klassieke muziek.’ Een absolute BRDCST-ontdekking!
DIENNE (OTHER PEOPLE) (be)
Dienne (zie ook: Lili Grace, Faces On TV,…) debuteerde met een droomstart: haar solo-album ‘Addio’ – door Humo omschreven als een ‘adembenemende elektronicaplaat’ - verscheen zowaar meteen op Nicolas Jaar’s label Other People. De plaat is een studie over verlies, rouw en de verwerking van het, door Covid fysiek onmogelijk gemaakte, afscheid van haar grootmoeder. Met haar warme multi-gelaagde electronica, aangevuld met hobo, fluit, field recordings en piano, neemt deze multi-instrumentaliste de luisteraar mee op een dromerige melancholische trip.
SLUMBERLAND FEAT. SAINKHO NAMTCHYLAK (be/ru)
Met de inmiddels 66-jarige Tuvaanse Sainkho Namtchylak halen we zowaar een legende in huis. Haar stem haalt vlot de zeven octaven en knipoogt volop naar Meredith Monk en Diamanda Galás. The Wire: ‘Namtchylak can easily manipulate her vocal chords to sound completely inhuman and demonic.’ Met Slumberland (ofte: Jochem Baelus, een telg van de Antwerpse underground én instrumentenbouwer) bracht ze zonet de EP ‘Lightkeeper’ uit die niets dan superlatieven genereerde. Ze kregen daarbij hulp van niemand minder dan de Canadese/Lebanese artiest Radwan Ghazi Moumneh (ofte: Jerusalem In My Heart). Hun muzikaal huwelijk is een spannende hoogmis van boventoonzang, avant-jazz, electronica en industrial.
FAT DOG (gb)
Fat Dog laat je best uit in de post-punk scene met een publiek dat houdt van pit. Deze Londense band – hoewel inmiddels getekend door een indie met grote staat van dienst - bracht bewust nog geen muziek uit. Hun live-opnames bewijzen wel meteen dat ze terecht als de nieuwe Black Midi, Black Country New Road of Squid worden getipt. De live reviews liegen er dan ook niet om: ‘Ecstasy Beyond All Bounds’ of ‘Raw, chaotic and compelling’. Fat Dog krijgt bewust de laatste slot – zoals Duma die kreeg afgelopen jaar - op het BRDCST-festival. Dat heet: going out with a bang!
ELVIN BRANDHI (gb)
Achter Elvin Brandhi schuilt de Welshe sound/noise-artieste Freya Edmondes. De muziek van deze super actieve ‘improvising lyricist’, producer en geluidskunstenaar valt nog het best te omschrijven als auto-tune blast beats gemaakt van field recordings, tapes en ‘kapotte’ noisy electronica. Haar output is indrukwekkend te noemen. Haar debuut-EP 'Shelf Life' werd in ‘18 uitgebracht op het jonge Londense C.A.N.V.A.S.-label en in ‘20 verscheen onder de naam VILLAELVIN het album ‘Headroof’: een zeer straffe samenwerking met enkele Afrikaanse artiesten op Hakuna Kulala (het sublabel van Nyege Nyege Tapes). In de loop van ’23 verschijnt er een samenwerking met Lord Spikeheart van ons favoriete Keniaanse/Ugandese industrial black metal duo Duma.
YEAH YOU w/ ELVIN BRANDHI (gb)
Naast een solo set zal Elvin Brandhi op BRDCST ook optreden met haar vader Gustav Thomas met wie ze de tandem Yeah You vormt. Hun lo-fi noise pop tracks nemen ze o.a. op in een Renault Clio tijdens trips in Holland en Duitsland, onderweg naar de lokale Teisco of op de IKEA-parking. Rauwe beats, field recordings en distorted synth-lijnen vormen een canvas waar Brandi haar stream of consciousness-teksten over drapeert.
AYA SUZUKI
Aya Suzuki is een Japanse percussionist en artiest die haar tijd verdeelt tussen België en Japan. Ze studeerde aan de Toho-Gakuen School Of Music in Tokyo waar ze les kreeg van de wereldbefaamde marimbaspeler Keiko Abe. Aan het Koninklijk Conservatorium van Gent behoorde ze tot de top van het departement klassieke muziek en daar werd ze in 2017 master in de percussie. Ze speelt haar solowerk op verschillende festivals in Europa en werkt ook samen met ensembles en gezelschappen in België zoals Ictus, Spectra Ensemble en Needcompany.