Oosten ontmoet Westen in industriële, elektronische wereldse beats
Use Knife is het spannende resultaat van de rauwe synergie tussen de Iraakse zanger en percussionist Saif Al-Qaissy en de Belgische muzikanten Kwinten Mordijck en Stef Heeren, bekend om hun passie voor analoge synthesizers en organische blaasinstrumenten.
Terwijl Al-Qaissy’s Arabische vocalen de contouren van poëtische beelden uit zijn verleden vormen, maken de felle synthsequenties, vervormde samples en zware Arabische percussie hun politiek geladen nummers zowel emotioneel meeslepend als sonisch ontwrichtend.
De band vertelt een noodzakelijke boodschap over vrijheid, verantwoordelijkheid en de kloof tussen de oosterse en westerse denkwijze. Zelfs de instrumentatie weerspiegelt deze voortdurende spanning: intuïtief vermengen ze vervormde industriële texturen en stotende EBM-pulsen met broze Iraakse ritmes en tonaliteiten. Use Knife creëert zo een unieke harmonie tegen de dissonante mondiale achtergrond.
Hun debuutalbum The Shedding of Skin werd in september 2022 uitgebracht door VIERNULVIER Records en kreeg lovende kritieken van onder andere The Quietus, Mixmag en Knack Focus. Na de release van de plaat traden ze op in heel Europa en Canada, op festivals als Le Guess Who?, Sonic City, Videodroom, Grauzone, Botanique, Worm, Wrong Fest, Roadburn, Suoni Per Il Popolo, Wave-Gotik-Treffen en We Are Open.
Meer dan zomaar een ontmoeting tussen oosterse en westerse culturen, is hun nieuwe album État Coupable (maart 2025) een ware fusie van cultuur en politiek, waarin de vaardigheden van de drie bandleden op een geheel nieuwe manier samenkomen. Het album werd gemixt door Radwan Ghazi Moumneh van Jerusalem in My Heart, die ook het contrasterende, ambient tweede deel van de titeltrack creëerde.
Bekend om hun oog voor detail op elk niveau - van klankkleur tot live-optredens en videoproductie - werkt Use Knife samen met de multidisciplinaire kunstenaar Youniss Ahamad, die een unieke visuele taal voor de band ontwikkelde. Naast muziekvideo’s en artwork die rauwheid oproepen door directe, vervormde beelden, ontwierp Ahamad ook scenografie en visuals die de liveshow naar een hoger niveau tillen.
Dat resulteert volgens The Quietus in “an all-embracing vortex that allows those experiencing it to plunge, headfirst, into a hypnotic state that veers between a dreamlike trance and a sensual workout”.