Jack White geeft Queen Of Rockabilly een tweede leven.

“An atomic bomb in lipstick” (Bob Dylan)

In de jaren ’50 werd haar nog netjes een platencontract geweigerd. Capitol Records (met wie ze later toch in zee ging) argumenteerde fel onderbouwd:“Girls don't sell records”. Gelukkig krijgt de tijd altijd het gelijk aan zijn kant. Inmiddels gaat Wanda Jackson door het leven als Queen Of Rockabilly, staat ze in de geschiedenisboeken als de eerste vrouw die een rock ’n roll single opnam (‘Let’s Have A Party’ in ’58) en deelde ze in de jaren ’50 regelmatig het podium (en zelfs even de bedstee) met Elvis. Deze laatste moedigde haar overigens aan om rockabilly te zingen. Als fan vatte Jack White (Stripes) het plan op om haar uit te nodigen in zijn eigen Third Man Studio in Nashville en haar te omringen met ‘jonge’ muzikanten. Denk: The Raconteurs, vrouwlief Karen Elson en leden van My Morning Jacket. Het resultaat: het album ‘The Party Ain’t Over’ dat begin dit jaar verscheen en waar de tijd geen vat lijkt te hebben gehad op Jackson’s rauwe en energieke stem. Ze geeft Amy Winhouse zelfs het nakijken met haar versie van ‘You Know that I’m no Good’. Humo hierover “een bruisend, ongemeen dansbaar cd-schijfje” alsook de BBC: “This is a rich, warm, big-hearted and hilarious album.” Wanda Jackson – geboren in ’37 – wordt trouwens in oktober dit jaar 74. Een hele eer om dat samen met haar te vieren.

Backing band wordt niemand minder dan de Belgische band The Seatsniffers. Het is niet de eerste keer dat deze klasbak als backing band fungeert voor The Queen Of Rockabilly, wat meteen impliceert dat Wanda Jackson zich thuis voelt in het gezelschap van deze heren. Nog beter nieuws: Wanda Jackson vertrouwd zo op hun kunnen dat ze de band meteen doorheen Europa op sleeptouw neemt. Respect!