We ontvingen zonet het volgende bericht: ‘Ibrahim Ag Alhabib verkiest deze keer bij zijn mensen in de woestijn te blijven en niet mee te komen toeren met Tinariwen, althans niet voor de zomer van 2014. Dit om persoonlijke redenen alsook omwille van de ingewikkelde situatie in zijn thuisland. Tinariwen is duidelijk in een andere fase van zijn rijke carrière aangekomen. Een nieuwe versie komt er aan, met bassist Eyadou Ag Leche als muzikale leider en een dynamische nieuwe show. Er is ook Yad Abderrahmane als nieuwe gitarist en hij zingt ook Ibrahim’s songs, zowel die van de verse cd als ouder materiaal. Yad is blijkbaar jong, charismatisch en knap, maar bij de komende concerten zullen ook andere groepsleden afwisselen als zangers, zo om de 2 à 3 songs, met veel variatie als resultaat. Tinariwen heeft altijd gewerkt als een ‘squad system’ en toerde sinds 1990 nooit met dezelfde bezetting. Als Ibrahim ineens toch ooit weer mee optreedt dan zal dat een extra zijn en geen vervanging.’ Tot zover het bericht. En trouwens : het is bij een vorige ABpassage ook al eens probleemloos voorgevallen dat Ibrahim verkoos uit te rusten bij zijn familie. Respect.

Touareg rock, alias woestijnwereldmuziek, alias de roots van de blues. En een blij weerzien ook na die uitverkochte ABflex van 2011. Met ondertussen tevens de nieuwe cd 'Emmaar', hier via Pias.

Tinariwen is al meer dan dertig jaar die bezwerende band rond Ibrahim Ag Alhabib. Voluit blijkbaar Kel Tinariwen, alias 'woestijnjongens', want dit zijn dan ook Touaregs, met thuisbasis in Mali, of ruimer: de Zuidelijke Sahara.

Najaar 2009 ook nog in de AB met T-Model Ford voor een memorabele 'Alan Lomax' avond, op zoek naar de bluesbronnen. Catalogeer dan ook maar best onder 'world' en 'roots'.

Want Tinariwen is dé missing link tussen West Afrika en de Mississippi delta. Vraag dat maar aan Robert Plant, Carlos Santana, The Rolling Stones, Peter Gabriel.... Of denk ook aan Jimi Hendrix, Ali Farka Touré...

En toch nog even De Standaard, bij de cd Aman Iman van 2007: 'Vervoering uit de woestijn... welke geweldige kracht... dit is diepe, bezwerende muziek die wortelt in eeuwenoud métier’.