Uitgepuurde singersongwritersklasse van eigen bodem.
“The Bony King of Nowhere gaat door merg en been.” “****”
(De Morgen over TBKON & friends)
“Wie zich in augustus al ingepakt wist door ’s mans superbe passage op Pukkelpop, kan zich hier geen buil aan vallen.”
(Humo over het jongste album)
Voor wie het nog niet doorheeft: Bram Vanparys behoort tot de ‘Muzikale Groten’ in ons land. Zoveelste bewijs: ‘The Bony King Of Nowhere’ ofte: zijn jongste – inmiddels derde – titelloze album dat alweer een schot in de roos is. Lees: uitgepuurde klasse in de hoogste categorie. De unieke stem van Bram Vanparys blijft beklijven en komt in deze bezetting – zijn jongste album is in wezen een soloplaat – nóg pakkender over.
The Bony King maakt an sich eenvoudige luisterliedjes. Maar met maximaal effect. Hartverscheurend lazen we ergens. Of ook: “Wie de ogen sluit, kan door de branding heen Jeff Buckley horen.” (Humo). Het meest hoopvolle citaat dat we recentelijk over The Bony King lazen: “Het Sint-Pietersplein lonkt one day…” Grootse woorden. Wij bieden u voorlopig – als het even mag - een concert aan in de niet onaardige AB.
Openen in stijl doen we met Douglas Firs. Zeg maar: het alter ego van Gertjan Van Hellemont die u vaak aan de zijde ziet staan als gitarist van – kijk eens aan - The Bony King of Nowhere. Zijn muzikale geestesgenoten luisteren naar de namen Neil Young, James Taylor en Bob Dylan. Zijn debuut ‘Shimmer & Glow’ kreeg de hulp van o.a. (ex-) leden van Admiral Freebee en Balthazar.
De vaderlandse pers hierover:
“Zit wat ons betreft in één klap bij de top van de Belgische indie.” (Radio 1)
“Een prachtig debuut. Zal niemand onberoerd laten.” (Cobra.be)
“Douglas Firs is de Belgische Ryan Adams.” (RifRaf)