"Pink Martini is a rollicking around-the-world musical adventure… if the United Nations had a house band in 1962, hopefully we’d be that band.” - Thomas Lauderdale

Thomas Lauderdale’s drijfveer om een band op te richten is er eentje om in te kaderen. Wanneer de Amerikaan zich in 1994 in Portland, Oregon in de politiek nestelt met de ambitie om burgemeester te worden, valt hem de storende muziek op tijdens politieke meetings. Lauderdale roept daarom een genre-overstijgend ‘klein orkest’ in het leven dat hij Pink Martini doopt. Een jaar later krijgt het orkest pas écht vleugels wanneer Lauderdale zijn Harvard-studiegenote China Forbes uitnodigt om Pink Martini als zangeres/componiste te vervoegen. Het eerste lied dat ze samen schreven werd een instant succes in Frankrijk. 'Sympathique’ werd genomineerd voor 'song van het jaar’ en 'nieuwkomer van het jaar’ op de Franse Victoires de la Musique Awards. Het credo uit dit lied ('Je ne veux pas travailler’) wordt nog steeds als mantra gebruikt bij stakingen in Frankrijk.

Anno 2024 blijft Pink Martini muzikale grenzen aftasten met muzikanten die de meest uiteenlopende talen en muziekstijlen beheersen. Hun platen worden uitgebracht door Heinz Records, een eigen label dat de naam te danken heeft aan … de hond van Lauderdale. 'Sympathique’, 'Hang on Little Tomato’, 'Hey Eugene!’, 'Splendor in the Grass’ en 'Joy to the World’ werden één voor één gouden platen in Frankrijk, Canada, Griekenland en Turkije en gingen wereldwijd meer dan 3 miljoen keer over de toonbank.