Felle folkrock voor wakkere fans van Wilco en Waterboys

Dit voorjaar nog een lang op voorhand uitverkochte ABClub. Maar dinsdag 4 oktober in volle eigenzinnige glorie in 'de grote AB'. En terecht want na hun 'clubke' lazen we in De Standaard alleen al deze kop: 'Noah and The Whale vergroot zijn slagkracht. Net nu folk weer sexy is, kiest Noah and the Whale voor een gepolijster popgeluid. Live gaf de koerswijziging hen een flinke boost.' Op de ABsite staat zelfs een terechte verwijzing naar het ook al unieke artistieke parcours van Wilco.
Wat beloofden we ook al weer bij hun eerste passage in de AB? 'Weelderige liedjes! De Britten van Noah and The Whale zijn aan hun derde cd toe en uiten zich meer en meer als de meest elegante collega's van die andere wakkere folkrockers Laura Manling en Mumford & Sons.
Na 'Peaceful, The World Lays Me Down', hun gedreven debuut uit 2008 en het bekoorlijke 'The First Days Of Spring', zijn ze nu klaar met 'Last Night On Earth' (via V2). Eerste single 'L.I.F.E.G.O.E.S.ON.' is alvast onweerstaanbaar. Of zoals bij hun YouTubeclip staat te lezen: '45% Don't Come Around Here No More - Tom Petty + 45% Lola - The Kinks + 10% Walk On The Wild Side - Lou Reed = A 100% great song I just can't get out of my head!!!!! (whizzkid69)
Voor de nieuwe cd vonden Noah and the Whale blijkbaar ook inspiratie bij Lou Reed's Berlin, Tom Waits zijn Bone Machine, Arthur Russell, Charles Bukowski en filmische hoogtepunten als Twin Peaks.
Het Britse Q Magazine had het hier al eens over 'utterly enchanting', en NME over 'romantic folk with an epic scope'. Maar dichter bij huis was er onlangs ook Jonas -Neveneffect- Geirnaert bij Humo's eindejaarsvragen 2010, met als concert van het jaar: 'Noah and the Whale' in Nijmegen.'

Naast de site van Noah & The Whale is er nu ook de fraaie film over de groep door voorman Charlie Fink.

Voorprogramma wordt Johnny Berlin, najaar '08 nog voorprogramma bij Dijf Sanders in de kleine club, en we konden toen al lezen:
'Op hun intrigerend getitelde debuut grossieren ze in postpunk, die dankzij genuanceerd stemmenwerk en onrustige elektronica toch uit het doemhoekje blijft'. (Humo)
'De ontwapenende samenzang en het gevoel voor melodie van Johnny Berlin herinneren soms wat aan Grandaddy, maar zijn compacte sound is veelkleurig genoeg om op eigen kracht zijn weg te vinden. Te ontdekken'. (De Morgen)