De Amerikaans-Koreaanse bluesdichter Nat Myers groeide op in Kentucky, al skateboardend en luisterend naar hiphop, poppunk en hardcore. Via zijn passie voor poëzie en de bluesmuziek waar zijn vader van hield, groeide z'n muzikale interesse. “It dawned on me on me that the real American epics were being told by these itinerant musicians from the ‘30s and ‘40s, even before recorded sound. That’s when I did my deep dive into the blues, so I could write my own epic.”

Terwijl hij poëzie studeerde in New York, speelde hij op straat oude blues covers en originals. Covid maakte een einde aan deze prille busker carrière, maar de video’s die hij op social media verspreidde, werden opgepikt door Dan Auerbach van The Black Keys. Die nodigde hem uit in Nashville, wat leidde tot het schrijven en opnemen van Myers’ debuutplaat ‘Yellow Peril’. De opnames gebeurden in Auerbachs 100 jaar oude huis in Nashville, uitkijkend op een eindeloze prairie. De juiste sfeer om een stukje Amerikaanse geschiedenis te vatten, met het stampen van Myers’ voet op de houten vloer. Het maken van de plaat ontwikkelde Myers’ bewustwording rond zijn Aziatische roots. Het titelnummer 'Yellow Peril' is dan ook een reactie tegen de anti-Aziatische haat die in Amerika opkwam door de pandemie. ”I’m all about Yellow Power. I want this record to raise my folks up.” 

De plaat roept onmiskenbaar de Deltablues op maar wraakt de ongelijkheden van vandaag. Een voortzetting van de bluestraditie maar tegelijk een breuk met elk stereotype dat ermee gepaard gaat. Kom het vooral zelf ontdekken tijdens Myers’ eerste optreden in ons land!