'The Anthology’ is perhaps the most important American mixtape ever made.’ (Pitchfork)

‘Make no mistake – there was no ‘folk’ canon before Smith’s work.’ (John Fahey)

Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van visual artist, experimenteel filmmaker, musicoloog, grafisch ontwerper, bohemien, antropoloog én platenverzamelaar Harry Smith (°1923), zet AB drie dagen lang zijn meesterverzamelwerk ‘Anthology Of American Folk Music’ in de kijker. Met zijn 84 songs (die dateren uit de periode 1927-1932) wordt ‘The Anthology’ beschouwd als de bijbel van de Amerikaanse folk. Eind vorige eeuw kreeg Harry Smith er zelfs een Grammy Award voor in de categorie ‘Best Historical Album’. Rolling Stone omschreef het werk als ‘One of the greatest releases of all-time!’ Rabiate fans? Beck. Beth Orton. Bob Dylan. Elvis Costello. Jack White. Jeff Tweedy (Wilco). En: Nick Cave, die zowel ‘Stagger Lee’ als ‘Henry Lee’ leende uit ‘The Anthology’.

Reden te meer voor een uitgebreid eerbetoon op de dag dat Harry Smith exact 100 jaar zou geworden zijn. Zo inviteert AB excellent muzikaal volk als Meskerem Mees, Mount Eerie, Sam Amidon (w/ special guest Beth Orton), The Golden Glows, Mike Gangloff, Shovel Dance Collective en Venediktos Tempelboom. Allen nemen een diepe duik in ‘The Anthology’: ze vertolken/herwerken hun favoriete songs of vertellen hun eigen verhaal in de geest van Smith’s werk.

Met Rani Singh (director van de Harry Smith Archives én Harry Smith’s persoonlijke assistente op het einde van zijn leven) en Bret Lunsford (auteur van het recent verschenen boek ‘Sounding for Harry Smith’) verdiepen we ons middels een Q&A in de legacy van de man. De docu ‘The Old Weird America’ schetst het verhaal achter ‘The Anthology’ en pianist Giovanni Di Domenico tot slot zal muzikaal improviseren bij Smith’s korte animatiefilms ‘Early Abstractions’.

Dit eerbetoon kreeg de approval en medewerking van de Harry Smith Archives.

HET PROGRAMMA OP MAANDAG 29 MEI:

THE GOLDEN GLOWS (b) (20u)

In 2018 inviteerde AB The Golden Glows voor een heuse concertresidentie waarbij dit trio de opdracht meekreeg om songs te herwerken uit Harry Smith’s befaamde Anthology alsof het een hedendaags meesterwerk is. Deze residentie resulteerde op zijn beurt in een plaatopname: ‘The Songbook of Harry Smith’. Eén gitaar en drie stralende stemmen vertolkten het materiaal alsof het 1928 was. Puurheid was het toverwoord net zoals akoestisch én emotioneel. Niet zo verwonderlijk, want de Glows specialiseren zich al sinds ‘05 in popmuziek uit lang vervlogen tijden en in het bijzonder in Americana uit de jaren ’20 en ’30. Toeval of niet: in ’09 vertolkten ze in AB een resem ‘Prison Songs’ van Alan Lomax. Niet toevallig een geestesgenoot van Harry Smith.

MOUNT EERIE (us) (21u)

Mount Eerie is de moniker waaronder Phil Elv(e)rum reeds jaren beklijvende platen uitbrengt op zijn eigenste imprint P.W. Elverum & Sun. Zijn oeuvre – inclusief dat van The Microphones - is inmiddels ronduit indrukwekkend. Het AB-onderbuikgevoel stuwde ons in de richting om ook Mount Eerie aan te spreken voor dit Harry Smith-eerbetoon. Kan geen toeval zijn: de Phil Elverum x Harry Smith connectie leek veel diepere wortels te hebben dan initieel gedacht.

Phil Elverum: ‘I first learned of ‘The Anthology’ before knowing about Harry Smith. I just thought it was a cool and eccentric folk anthology. Then I learned more about the weird guy who compiled it and his association with the beat writers I liked and then finally I learned that he is from the same place as me, that he actually was a school mate of my grandpa. And then I worked on the book ‘Sounding For Harry Smith’ with Bret Lunsford. ‘I've come to think of Harry Smith as a cultural ancestor of mine, of ours, in the sense that he was a very early progenitor of this outsider countercultural artistically minded pursuer of transcendence. Someone who recognized early on the value in opting out of the status quo.’ Tot slot: wat mogen we verwachten Phil? Elverum: ‘In a weird way, I feel that performing my own songs, living my own life that is in itself inspired by the example he lived, would be a closer tribute (dan songs te coveren uit ‘The Anthology, nvdr.) I can't really think of a different angle I could take that would be more overtly ‘Harry Smith-y’. Waarvan akte. Make Harry proud Phil!