BRDCST is het buitengewoon indoor voorjaarsfestival van AB waarbij we inzetten op muzikale grenzeloosheid. De naam is een directe verwijzing naar de retro futuristische elektronicapop van de Engelse band Broadcast die het afgelopen decennium inspirerende albums uitbracht als ‘Haha Sound’ en ‘Noise Made By The People’. Centraal tijdens BRDCST staan artiesten die muzikale vernieuwing hoog in het vaandel dragen. Ons muzikale buikgevoel doet de rest.

Met Thundercat, Shabaka And The Ancestors (met saxofonist Shabaka ‘Sons of Kemet’ Hutchings die vaak de Engelse Kamasi Washington wordt genoemd), Gilles Peterson-favoriet Yussef Kamaal en Moor Mother trekt BRDCST bewust de kaart van het afrofuturisme. De term werd voor het eerst gebruikt in ’93 door de Amerikaanse cultuurcriticus Mark Dery in zijn essay ‘Black To The Future’ en de stroming lijkt in zowel literatuur als in muziek aan een flinke opmars bezig.

Moor Mother - ofte Camae Ayewa - voelt zich als multidisciplinaire artieste even goed thuis in het Metropolitan Museum of Art in Chicago als in ondergrondse noise scène. Haar muziek omschrijft ze zelf (sic) als ‘low fi/dark rap/blk girl blues/witch rap/coffee shop riot gurl songs/black ghost songs.’ Haar jongste album ‘Fetish Bones’ oogstte laaiend enthousiaste kritieken van zowel The Fader, Pitchfork als The Wire: ‘Moor Mother might be the most radical Afrofuturist artist to emerge for years.’

Toegang is gratis volgens het principe ‘Eerst komt, eerst maalt.’
Dit geldt tevens voor zij die in het bezit zijn van een Limited BRDCST Festival Pass.