Tango! Gezongen tango! Eigenzinnige gezongen tango door de heer Melingo, Daniel Melingo. Een Argentijn met Parijs als uitvalsbasis. En al even ontworteld klinkt zijn zeer persoonlijke interpretatie van dit onsterfelijke muziekgenre. Zijn vorige ABvisite dateert al weer van maart 2008, toen in het zog van zijn aangrijpende 'Maldito Tango' cd. Een nieuwe, derde Melingocd staat gepland voor begin 2011 (weer bij Naïve via Pias).
En ondertussen nog even naar zijn eigenste site, waar we (weliswaar in fel Engels) kunnen lezen: 'Om Melingo te zijn moet men de straten aflopen, poëzie opsnuivend als een bloedhond. Men moet dansen als een zweep en zingen als een lidteken. Melingo is een gevestigde muzikant. Hij studeerde aan een Conservatorium maar behoud weinig van dat instituut. Hij was en zal altijd een furieuze avonturier zijn, koortsachtig, hallucinerend. Een bohémien van Buenas Aires, maar ook van de wereld. We noemen hem Maestro omdat hij eenvoud bereikt. Niets meer naturel dan het hevige vuur van de tango. Santa Milonga verpulvert de grenzen tussen het heilige en het profane. In deze liederen schuilt evenveel adoratie als dédain. Er is een karrevracht aan wetmatigheid en tonnen verkettering. Er is overdrijving en schoonheid. Liefde en spot. Melingo betreedt de erezalen van de Rio de la Plata zonder te kloppen. De poorten gaan voor hem open omdat hij voor zichzelf het recht heeft verworven om te spelen met de regels van de tango. Typisch pure tango dus: de wonderbare waanzin van Melingo'.