Dit is een voorstelling voor een liggend publiek. Breng zelf een mat mee (yoga- of gymmatje zijn ideaal). De teksten zullen in het Engels worden voorgedragen.

Wat als we zouden opgroeien met de boodschap dat mens-zijn inhoudt dat we ons soms ook slecht zullen voelen? Dat dit gevoel er mag zijn zonder de overtuiging of druk dat er zo snel mogelijk iets mee gedaan moet worden. Dat we, ook wanneer we het moeilijk hebben, nog steeds waarde hebben binnen de samenleving.

Ode aan de Donkerte is het eerste project van IJLLAND, een collectief  rond schrijfster Lies Verswijvel (Magic in Motion) en muzikante/componiste Patricia Vanneste (Sohnarr, Driftwood, ex-Balthazar) dat maatschappelijk kwetsbare thema's op een toegankelijke manier belicht met woord en muziek.

Met dit project wil IJLLAND geborgenheid bieden voor de emoties waar we in onze samenleving moeilijk blijf mee weten. Ze doen dat door de luisteraars - die neerliggen met gesloten ogen - in een veilige bedding mee te nemen op een onderdompelende reis waar met behulp van van muziek en storytelling letterlijk en figuurlijk ruimte wordt gecreëerd voor donkerte om er te mogen ‘zijn’.

Ode aan de Donkerte is gegroeid vanuit hun persoonlijke ervaring en observatie dat de toenemende aandacht omtrent mentaal welzijn, net zoals de meeste dingen in onze samenleving, voornamelijk ligt op het boeken van vooruitgang. Is donkerte echter geen wezenlijk en fundamenteel onderdeel van het leven? Een natuurlijk proces dat beleefd mag worden en de nodige ruimte moet krijgen? Want net zoals we de winter niet sneller kunnen transformeren tot de lente of de nacht tot de dag, kan ook donkerte alleen maar duurzaam beleefd worden als het tijd en ruimte krijgt.

Reizend van culturele centra naar scholen, bedrijven, huiskamers en praktijken, wil IJLLAND via muziek, gesproken woord en spaceholding hetgeen wat vaak niet onder woorden kan worden gebracht, zichtbaar en bespreekbaar maken.

De scenografie bestaat uit handgemaakte lampen - gemaakt van versnipperde papieren uit dossiers van mensen met een psychische kwetsbaarheid - van beeldende kunstenares en verpleegster Sharon Van Cleuvenberg. Omdat ook moeilijke verhalen het verdienen om gezien te worden. In elke lamp of object worden prachtige verhalen gekoesterd. Niet enkel verhalen van lijden, verdriet en eenzaamheid maar ook van moed, vriendschap, doorzetting en liefde. Extra tekst en info lees je hier.

Woord: Lies Verswijvel
Muziek: Patricia Vanneste (Sohnarr, Driftwood, ex-Balhazar), Peter De Clippel
Scenografie: Fleur Roggeman, Sharon Van Cleuvenberg

Techniek: Stef Van Alsenoy