Meer dan exquise triple bill voor zij die willen proeven van en zich onderdompelen in ‘hypnagogic pop’ en rituele percussieve jams…

20u00 - Dolphins into the Future
Dolphins into the Future is het alterego van Lieven Martens die een liefde heeft voor analoge geluidsdragers en tevens de cassettelabels (jawel: ze bestaan nog!) Taped Sounds en Cetacean Nation runt. De eerste dient als kanaal voor acts waar hij fan van is, de laatste is zijn outlet voor eigen werk. Cetacean staat voor ‘walvisachtigen’, geen wonder dus dat Martens véél dolfijngeluiden in zijn muziek verwerkt of dat een van zijn offshoot labels ‘De Dolfijn Verdient een Pluim Cassettes’ heet. De sfeer van new age is nooit veraf. Releasen doet hij ook op internationale labels als het Zweedse Release The Bats of het Amerikaanse Not Not Fun. The Wire spendeerde zelfs een volledige pagina aan zijn album ‘The Music Of Belief’ en verwees zowel naar The Orb, Steve Hillage (Gong, System 7) als Boards Of Canada en zelfs de term Hypnagogic Pop viel. De Dolfijn verdient ons inziens zowaar een pluim!

21u00 - Oneohtrix Point Never (us)
Oneohtrix Point Never is het éénmansproject van de Brooklynse muzikant Daniel Lopatin. Eind ’09 belandde hij plots in het toonaangevende magazine The Wire in de top 3 van beste platen van ’09. En dat met zijn tijdsdocument ‘Rifts’ (via het noiselabel No Fun) een compilatie van zijn eerste drie albums waarop synthesizersexperimenten samensmelten met drones, noise, ambient en elektronische krautrock. The Wire vond er zelfs een nieuw genre voor uit: ‘hypnagogic pop’ (auditieve tip: luister naar de door Boomkat samengestelde compilatie ‘Hypnagogic Heat Haze’) waartoe ze ook Ariel Pink en Pocahaunted rekenden. Hypnagogic pop? Volgens The Wire “music that reaches beyond its performers' abilities. It refashions 80s chart pop-rock into a hazy, psychedelic drone. It is listening to Beverly Hills Cop and hearing the music of the spheres. It is the sound that remains after the boys of summer have gone". Oneohtrix Point Never’s jongste album ‘Returnal’ - mooi vorm gegeven door Stephen O’ Malley (Sunn O)))) verscheen via het Weense elektronica label Editions Mego en kreeg laaiende reviews. Dit kwam ook Antony Hegarty ten gehore met wie hij later dit jaar nog een akoestische versie (en een remix van de hand van labelgenoot Fennesz) van de titelsong uitbrengt. Tot slot: indien u struikelt over zijn artiestennaam: Lopatin raadt u aan om simpelweg OPN te zeggen “because it’s easy and has an NIN vibe to it.”

22u15 - Master Musicians of Bukkake (us)
Het losvaste collectief Master Musicians of Bukkake bestaat – dixit hun MySpace – uit ‘everyone and no one’. En toch: wie dieper graaft, merkt dat deze Master Musicians een solide collectief geworden zijn met leden van o.a. Earth, Burning Witch en Grails. Hun debuut 'The Visible Sign of the Invisible Order' verscheen in ’04 op Abduction Records, het label van de befaamde Sun City Girls. Hun bekendheid nam een hogere vlucht sinds het verschijnen van hun trilogie ‘Totem One’ (opgedragen aan diezelfde Sun City Girls), ‘Totem 2’ tot ‘Totem 3’ die dit najaar verschijnt. Wat de platen muzikaal bindt? Donkere soundscapes, tribale ritmes, rituele percussieve jams, psychedelica en Oosters getinte folk. Live alvast even meeslepend als bevreemdend, daar de leden van Master Musicians steeds gehuld zijn in zwarte gewaden wat ze tevens met zielsgenoten Sunn O))) – naast drones – gemeen hebben.