Mark Eitzel is frontman van, en bijgevolg die getormenteerde stem die we kennen van bij, American Music Club. Die laatsten speelden februari 2008 nog een schitterend concert in een uitverkochte ABClub. Maar terug naar Eitzel die in september een nieuwe solo CD uitbrengt (hier via V2), en dat moet zowat zijn tiende solo uiting zijn. De meest memorabele in het rijtje was tot nu toe ‘West’ in 1997 dewelke hij samen schreef met R.E.M. gitarist Peter Buck. Op ‘Caught in a Trap and I Can't Back Out 'Cause I Love You Too Much, Baby’ in 1998 vond hij dan weer hulp bij Steve Shelley van Sonic Youth en James McNew van Yo La Tengo. Mark Eitzel zal live het podium delen met pianist Marc Capelle (American Music Club lid van 2003 tot 2006).

‘Is dit Belgisch?’ Zo ging De Morgen terecht van start met zijn bespreking van het titelloze Isbells debuut. En er werden nog eens 4 sterren achteraan gegooid om dit project van Gaëtan Vandewoude op de kaart te zetten. Wie zoekt naar aanknopingspunten komt al snel uit bij Nick Drake, Bon Iver en Fleet Foxes maar – ook daar slaat De Morgen de spijker op de kop – het lijkt alsof Vandewoude deze warme melting pot van stijlen zelf ontdekte. Nog voor dit album uit was hing half België al aan de lippen van Isbells: ‘De Belgische Elliott Smith of Sam Beam (Iron&Wine) is waarlijk opgestaan en gaat harten veroveren' (Eppo Janssen van Pukkelpop en Duyster). ‘Een nieuwe grote belgische belofte, arcadische folk met dromerige en bezwerende akoestische gitaren’ (HUMO). Met aandrang te ontdekken Belgische belofte mét grote B die die andere grote B (The Bony King Of Nowhere) naar de kroon steekt.