Zweedse singer-songwriter brengt georchestreerde pop

Loney Dear is nog steeds de Zweedse singer-songwriter Emil Svanängen. Na zijn bejubeld album ‘Dear John’ uit 2009 verscheen dit jaar het wondermooie ‘Hall Music’. Na de Dear John tournee speelde hij een uitgebreide tournee door zijn thuisland met een kamerorkest. Dit dwong hem zijn volledige oeuvre van een andere kant te bekijken en zo besefte Svanängen dat zijn folky popsongs best een complexe orchestratie verdragen. Bovendien vonden zowel muzikaal als tekstueel de thema’s plezier en melancholie hun weg naar dit zesde studio album.

‘Loney Dear houdt van songs die klein beginnen en almaar groeien, zoals een sneeuwbal die van een helling rolt. Zo is ‘Name’ een langzaam aanzwellende mantra, krijgt het akoestisch aangezette ‘D Major’ gaandeweg het gezelschap van blazers en mondt ‘I Dreamed About You’ in een extatische climax’. (www.cobra.be)
‘Chiming, quietly orchestral’ (Stereogum)
‘Some wonderfully sad Swedish pop, made cheerful by twinkling percussion and a gorgeous melody’. (Guardian)

Support wordt de Nederlandse toondichter Charles Frail wiens repertoire suites en serenades betreft. Op 'Morning, It Breathes' probeert Frail de serene dynamiek van de dageraad gestalte te geven, de ademtochten van de ochtend te vangen, het samenspel van sluimer en slaap, de vreemde vergezichten die een droom kan verschaffen wanneer men ontwaakt en slaapt en slaapt en ontwaakt. Zowel HUMO als Focus Knack wisten Frail al met sterren te overladen.