Toen Wim Wenders en Ry Cooder eind jaren negentig de Buena Vista Social Club aan de wereld presenteerden, had niemand kunnen vermoeden dat dit stel bejaarde muzikanten erin zou slagen om de Cubaanse Son, de Bolero, de Guajira of zelfs de Cha-cha-cha opnieuw hip te maken. Rasmuzikanten als Pio Leyva, Rubén Gonzalez, Compay Segundo of Ibrahim Ferrer werden van de ene dag op de andere overal op handen gedragen en kregen in de herfst van hun leven eindelijk de artistieke erkenning die ze verdienden. Ze werden ongevraagd ambassadeurs van de Cubaanse muziek. Vanaf 2000 stierf het ene lid van de originele Buena Vista Social Club na de andere.

Gelukkig beschikt de ‘Buena Vista district’ in Havana over een schijnbaar onophoudbare bron aan muzikanten met eenzelfde passie en voorliefde voor de Cubaanse traditionele muziek. Uit de asse van de Buena Vista Social Club verrees The Havana Lounge. Samen brengen ze naast ‘Chan Chan’ (de Compay Segundo klassieker) ook talloze andere Cubaanse evergreens die afwisselend een lach en een traan oproepen, maar vooral ook de dansspieren aanspreken.

In 2007 speelden ze onder andere de AB plat. Het concert kreeg toen een viersterrenbesprekening in De Morgen en werd omschreven als een zonovergoten geschiedenisles waar pure hartstocht en sex van afspatte. Vooral de aanwezigheid van Teresa Garcia Caturla en Julio Alberto Fernandez (beiden zangers) en trompetist Yanko Pizaco brachten de aanwezigen in vervoering. Hier werd traditionele muziek op een levendige manier gepresenteerd aan een dansend en uitzinnig publiek.

De helden van het Cubaanse levenslied brengen op 16 januari 2010 nog eenmaal de ‘son’ naar de AB. Hun passage belooft alvast even zonovergoten te worden als die van drie jaar geleden.