Nederlandstalige poprock...disco...technoballades. Met trompetgeschal. En drie dames.
Droefenis in synthesizers. Overmoed op diepe beats. Meerdere songs. Evenveel stijlen. Kwispelen en kwijlen.
Lekkere, ophitsende pop of zwaar melancholische liefdesliedekijns. Van alles teveel en nooit genoeg.
Reggae ook.
Zingen van eeuwig moeten missen en van verlangen tot de broek barst.
Zingen van dingen die anders moeten maar blij zijn om te zijn, toch.
Zingen van u in mijn zomerhemd.
Zingen van likken, wonden.
Zwijgen op muziek.
Dansen.

De Post brengt eind augustus 2014 zijn 1ste CD uit.