Josephine (uk)

'Portrait' is het wat late maar aangrijpende debuut van Josephine. We zouden de 4 sterren bespreking uit het Britse Mojo kunnen citeren. Maar we verkiezen de 3,5 op 4* uit Humo:

'Josephine Oniyama op een 24-karaats gouden schoteltje presenteren... dertig, heeft een huidskleur van gebrande karamel, woont in Manchester maar heeft Liberiaanse en Jamaicaanse roots... groeide op met de gospel van Odetta en Mahalia Jackson en de folk van Joni Mitchell en houdt voorts van Iron & Wine, Joanna Newsom en Stevie Wonder.

Vooreerst is er haar stem: een soulvolle, licht hese balsem die makkelijk hoge noten aankan, maar nergens overstag gaat – op 'Portrait' gaat het toonladderalarm in elk geval niet af. Dat debuut komt er na jaren akoestische gitaar spelen en zingen in clubs, en dankzij die periode in de luwte levert Josephine nu een late plaat vol lenige songs af.

Josephine klasseert zichzelf gemakshalve onder soul/alternative, maar eigenlijk moet je een popfan zijn om 'Portrait' in de armen te sluiten, en houden van Gabrielle, Estelle, Annie Lennox en de All Saints van 'Pure Shores'.

De grote verdienste van 'Portrait' is dat het lijkt alsof je deze liedjes al eens op de radio hebt gehoord.'

En Elbow-voorman Guy Garvey mag afsluiten met Josephine als 'an old soul singer in a beautiful young girl'!?

Ladylike Lily (fr)

Verrassend voorprogramma, want 'indietronica folk', wordt de jonge Française Ladylike Lily solo. Na 'On My Own' een eerste ep, is er nu ook de cd 'Get Your Soul Washed' en is ze hier onder de hoede van de alerte JauneOrange entourage. Ze kan het bevallig met band (cfr vorig jaar nog op het Zwitserse Paléo.) Maar even sterk en des te brozer solo zang, gitaar, pedalen en 'glockenspiel'. Voorzichtig te situeren tussen Cocorosie en Joanna Newsom!?