Dit concert werd geannuleerd. Gelijkaardig concert: Fistful of Mercy featuring Ben Harper, Joseph Arthur, Dhani Harrison
Na vorig jaar een lang op voorhand uitverkochte ABClub eindelijk terug in de ABFlex met een nieuwe cd: de aangrijpende singer-songwriter, nu ook met zijn live-schildersezel (zie onder). En laat ondertussen dit stuk uit De Standaard ruimschoots volstaan:
'We waanden ons in de ABClub anderhalf uur lang in het hoofd van Joseph Arthur. Een hoofd vol melancholische gedachten en prachtige songs.
Blijgezind wordt een mens niet van een avondje Joseph Arthur. De Amerikaanse singer-songwriter brengt voornamelijk sombere songs die druipen van de melancholie en de weltschmerz, met slechts hier en daar een snuif optimisme. Bovendien is Arthur in zichzelf gekeerd, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Jim White, die zijn zware muziek countert met grapjes. Hoe het met hém ging, kaatste iemand uit het publiek op het einde van het optreden de vraag terug. ‘Ik weet het zelf niet', antwoordde Arthur. ‘Goed, denk ik.'
Arthur is een veelschrijver. Daardoor heeft hij wel eens EP's en platen gemaakt die niet helemaal overtuigden. Maar bij optredens kan Arthur naar hartelust graaien in die ton vol straffe songs.
Arthur stond, zonder zijn Lonely Astronauts, eenzaam en alleen in de AB Club en goochelde dus met een looppedaaltje. Aftrappen deed hij op akoestische gitaar met ‘Vacancy'. Die ruilde hij later in voor een elektrische versie. Arthur legde soms twee, drie gitaarlagen boven elkaar om een song te laten uitwaaieren. Hij bleef daarbij altijd aan de juiste kant van de grens tussen emotionaliteit en saaiheid. Vooral ‘Here comes the sun' en ‘Honey and the moon' maakten tijdens de eerste helft van het optreden indruk.
Arthur is een lieveling van de sterren. Michael Stipe noemde ‘In the sun' het beste nummer ooit geschreven, Peter Gabriel bood hem een platencontract aan, en hij toerde met Ben Harper. Arthur's muziek is ook de gedroomde soundtrack voor televisiereeksen als Dawson's Creek, The O.C., Grey's Anatomy: allemaal lieten ze al een song van Arthur horen tijdens een emotionele scène.
Alleen het grote publiek blijft achter. Arthur is als het kleine meesterwerkje in de hoek van het museum dat niemand opmerkt. In de AB Club, die overgens wél uitverkocht was, stond iedereen weg te dromen. De zeldzame dronkaard die sfeer probeerde te brengen door mee te klappen met de muziek, werd terechtgewezen door Arthur zelf: ‘Don't do that.'
Arthur, meestal badend in blauw of rood licht, bracht ‘In the sun' in een heel eigenwijze versie. Meestal wordt dat niet in dank afgenomen door een publiek, maar door de tekstuele kracht en de doorleefdheid van Arthur bleef het nummer pal overeind.
Na een prachtig optreden gingen we tevreden, maar een tikje neerslachtig naar huis.'
En dan nu dus het nog betere nieuws: Joseph Arthur The Simultaneous Painter komt deze keer ook mee.