The Bard of Barking.
De folkie die, samen met Wilco, enkele onbekende prachtsongs van Woodie Guthrie vanonder het stof haalde.
De man die pareltjes als daar zijn: Valentine’s Day, The Man In The Iron Mask, Levi Stubbs’ Tears of Swallow My Pride geschreven heeft (check trouwens eens zijn hele oeuvre, u zal er geen spijt van hebben).
De socialistische protestzanger die als geen ander lovesongs kan maken.
Eén van de beste na-oorlogse Britse songschrijvers (nà Morrissey en Joe Strummer natuurlijk!)
De vijftiger die net één van de betere platen van 2013 uitgebracht heeft.
Zoals u ziet, Billy Bragg is moeilijk te vatten in enkele zinnen, maar een rasartiest waar we niet omheen kunnen.

Op 4 november komt hij (na 9 jaar) nog eens naar de AB om er zijn nieuwste album voor te stellen en waarschijnlijk ook enkele klassiekers uit zijn 30 jarige solo carrière te spelen.

Wilde u hem altijd al eens vragen wat het nut is om pop & politics te mixen (‘Waiting for the great leap forwards’), wat de echte betekenis is van ‘I’m more impressionable when my cement is wet’ (‘Greetings to the new brunette’) of hoe hij er in slaagt om bijna 3 decennia lang actueel te blijven?
Kom dan die 4e november om 18u. naar Huis23 waar Billy Bragg geïnterviewd zal worden door Michaël Robberechts, radiomaker (Radio1), muziekkenner, Bragg-fan, en één van de mooiste mannenstemmen op onze openbare omroep.
Na het interview is er tijd voor een Q&A met het publiek.