ƚBM (INSPIRED BY BLACK METAL)

ƚBM focust zich op de invloed van black metal anno ’14 en speelt in op de brandende actualiteit van het genre. Niet toevallig 30 jaar nadat de Noorse legendarische black metal band Mayhem werd opgericht. En niet toevallig 20 jaar nadat hun debuut ‘De Mysteriis Dom Sathanas’ - een van de invloedrijkste black metal albums ooit – verscheen.

GNAW (us)

“Gnaw’s music just sounds like a fucking hideous and monstrous deformity made of mechanical chaos, decaying flesh, madness, and uncontrolled fucking horror.” (CVLTNATION)

Wie Gnaw zegt, zegt Alan Dubin. Want bij het New Yorkse Gnaw draait alles rond de stem van Alan Dubin. Pichfork omschreef Dubin poetisch als ‘vocal torturer’ en zijn vocale kunsten als “stuck somewhere between a lupine howl and a serpentine hiss.” Zijn ‘high shriek voice’ is doorgaans hét kenmerk van black metal, maar Gnaw bevindt zich muzikaal op het kruispunt van metal, noise, industrial en elektronica. Alan Dubin kennen we nog als de imposante frontman van Khanate, de extreme doom metal supergroep van en met James Plotkin en Sunn 0)))’s Stephen O’ Malley. Recentelijk was hij ook te horen op ‘Through A Pre-Memory’ (Boomkat hierover: “a modern doom masterpiece”) van Äänipää, het samenwerkingsproject van onze favoriete elektronische Fin Mika Vainio en Stephen O’ Malley.

De invloeden op hun jongste album ‘Horrible Chamber’ zijn legio: Einstürzende Neubauten, Swans, Merzbow, Tim Hecker, Throbbing Gristle en Burning Witch. Cvultnation looft het album volop: “Few bands have managed to pull off such a seamless and triumphant splicing of doom metal, noise and industrial as Gnaw have managed”. Net als The Wire: “it’s like a Khanate record mixed by Merzbow”.

?ALOS

Queer. Pagan. Doom. Avant. Metal. Zo lezen we op de blog van ?Alos, het éénvrouwsproject van Stefania Pedretti. Samen met manlief Bruno Dorella vormt ze het duo OvO. Hun album ‘Miastenia’ (’06) verscheen zelfs via het Amerikaanse heerlijk dwarse Load Records (zie ook: Lightning Bolt). ?Alos staat alvast synoniem voor experimentele performance kunst.

screening of One Man Metal parts I, II & III

Vice & Noisy, 2012, 45 min., zw/w
One Man Metal
Deze, erg mooi in beeld gebrachte, 3-delige documentaire biedt ons een inkijk in het leven van 3 enigmatische black metal outsiders die zich, door hun ‘vrijwillig’ solitair bestaan, aan de kant van de maatschappij plaatsen en van daar de meest donkere metal maken.
We krijgen een intrigerend en persoonlijk portret waarin zowel Jef-Leviathan-Whitehead, Russell Menzies aka Striborg en Scott Conner van Xasthur (die overigens voor het eerste toelaat dat hij geïnterviewd wordt) openhartig over hun kunst, leven en plaats in de maatschappij spreken.