Britse pianist-componist brengt donkere electronische dub
Dub Be Good To Me
In het najaar van 2013 focust AB zich op een subgenre van reggae en zijn wereldwijde invloed ervan: dub. Zeg maar: de instrumentale versie van reggae. Dub ontstond in 1968 – en is dit jaar dus exact 45 jaar oud – dankzij de vergissing (!) van één man: Osbourne Ruddock aka King Tubby. Tijdens het afwerken van een mastertape vergat hij per vergissing de vocals in het geheel te mixen. Dub (en versions aka instrumentals) was geboren. Om deze symbolische datum te eren, lanceert AB de reeks Dub Be Good To Me die een antwoord moet bieden op de vraag: hoe (relevant) klinkt dub anno 2013?
Greg Haines (uk)
Greg Haines is een Engelse pianist/componist die sinds ’08 in Berlijn vertoeft en naar eigen zeggen fel beïnvloed is door Gavin Bryars en Philip Glass. Voor Denovali nam hij reeds een handvol albums op waaronder ‘Digressions’ waarop hij de hulp kreeg van Peter Broderick. Ook in dans- en balletmiddens is hij een graag geziene gast en is hij thuis bij zowel Meg Stuart als de Royal Opera House.
Op zijn zopas verschenen album ‘Where We Were’ (4* in Mojo) maken de lang uitgesponnen strijkers- en pianopartijen echter plaats voor door tape echo gemanipuleerde synthklanken en beats.
Geïnspireerd door o.a. King Tubby, Lee Scratch Perry en het Rhythm & Sound label maakt Haines op zijn nieuwe plaat een geslaagde mix van synthsoundscapes à la Tangerine Dream of Klaus Schulze en de donkere beats en bas van dub.
Na het prachtige pianoconcert dat hij in mei in de AB Club gaf zal de set in Huis23 er één zijn met veel electronica en dubby sounds.