Jazz en zijn (wereldse) tentakels
CHASSOL (Fr.)
Als ‘Boys Don’t Cry’ (werktitel) van Frank Ocean ooit het licht zal zien, zal zijn sound bijzonder fel zijn ingekleurd door de Parijse componist en pianist Christophe Chassol die tijdlang met het zeemzoete Odd Future-lid in de befaamde Londense Abbey Road studio aan Ocean’s kersverse album heeft meegewerkt. Dat deed hij ook eerder met landgenoten Phoenix, Sébastien Tellier en Gotan Project. Allen zijn ze onder de indruk van wat Chassol zijn ‘ultrascores’ noemt. Zeg maar: een fusie tussen video en ritmische audio gebundeld in een hypnotiserende ervaring.
Zo bracht hij afgelopen jaar ‘Big Sun’ uit, het sluitstuk van zijn unieke trilogie die Chassol vastlegde tijdens zijn reizen doorheen New Orleans (cfr. het album ‘Nola Cherie’), Indië (cfr. ‘Indiamore’) en zijn moederland Martinique (cfr. ‘Big Sun’). Het resultaat? Een muzikale cocktail van film en experimentele jazzcomposities gekruid met hypnotiserende ambient achtergrondgeluiden van de lokale fauna en flora.
DE BEREN GIEREN (b.)
Wij vonden ‘One Mirrors Many’, het derde album van De Beren Gieren, afgelopen jaar één van dé Belgische toppers. Dat bewezen ze ook live tijdens ons kersverse nieuwe indoorfestival BRDCST waar ze imponeerden als opener voor GoGo Penguin. De Standaard vatte hun kunnen samen als: ‘Gedetailleerd spel, een meeslepende piano, forse rockachtige injecties, verstilling en een fikse climax.‘
Zo klinkt ‘One Mirrors Many’ ook: van experimentele pianomelodieën en dissonante geluiden tot improvisatiejazz over funky contrabasritmes. Spilfiguur is zonder twijfel de uit Nederland via Brussel naar Gent uitgeweken pianist Fulco Ottervanger die we tevens kennen van Stadt en Beraadgeslagen (het duo dat hij er op na houdt met Stuff.-drummer Lander Gyselinck).