Feeërieën 2019: welkom in onze muzikale outdoor wünderkammer

Welkom op alweer de 16de editie van ons jaarlijks outdoor feeëriek festival de Feeërieën! Met enige trots openen we ook dit jaar opnieuw de deuren van onze muzikale wünderkammer. En die bruist, verbaast, beroert, verbindt en verwondert. Want op welk festival vind je in één trek hyperkinetische footwork uit Chicago, opzwepende discofunk uit Somalië, Turkse psychedelica, een sopraanstem waarvan onze adem stokt, een Ethiopische harpiste die op ‘King David’s Harp’ speelt, een mannenkoor die de sfeer van Kurt Weill oproept én een streep doorleefde Afro-Amerikaanse poëzie? Inderdaad!

Dez Mona feat. GoneWest Choir (be)

Even was het stil rond zanger Gregory Frateur en zijn band Dez Mona, maar het eerder dit jaar verschenen album ‘Book of Many’ bracht daar – driewerf hoera! - verandering in. Humo haalde meteen de loftrompet boven en refereerde aan klassiekers als ‘Spirit Of Eden’ en ‘Laughing Stock’ van Talk Talk. Naar aanleiding van hun concert in de Brusselse Botanique haalde ook Focus Knack enkele superlatieven boven. ‘**** … Weemoedig en warmbloedig …Passioneel en meeslepend.’ Maar ook: ‘Het accordeonfenomeen Roel Van Camp (DAAU) is misschien wel het geheime wapen van de groep. Zijn fraaie solo's stuwen de luisterliederen van Dez Mona afwisselend in de richting van Brel, Weill en Argentijnse tango.’

Naast Roel Van Camp laat Frateur zich voor deze ‘Book of Many’ -tournee eveneens omringen door gitarist Sjoerd Bruil, pianist/gitarist Tom Pintens (Het Zesde Metaal) en – nog een driewerf hoera er bovenop – het vierkoppige GoneWest Choir.

Innerwoud & Astrid Stockman (be)

Innerwoud – niet meteen een AB-onbekende met drie eerdere passages op ons podium – is nog steeds het alter ego van contrabassist Pieter-Jan Van Assche, waarin hij subtiele drones en donkere soundscapes verrijkt met neoklassieke elementen. Astrid Stockman is op haar beurt gezegend met een prachtige sopraanstem en was al vaak te zien op de prestigieuze podia van onder andere La Monnaie/De Munt en BOZAR. Samen maakten ze het ronduit verpletterende ‘Haven’ waarover De Morgen: ‘Op ‘Haven’ verstrengelt de unheimliche stem van sopraan Astrid Stockman zich met de dreigende contrabas en industriële soundscapes van Innerwoud.’

De compositie ‘Elegy IV’ doet ons zelfs denken aan ‘Distant Sky’ uit Nick Caves ‘Skeleton Tree’, mede door de glansrol van de Deense sopraan Else Torp. Dat heet dan: een compliment. Ergens lazen we zelfs: ‘Astrid Stockman's sublime soprano singing makes us travel through deeply touching moods, between stiffled mourning, overwhelming torment and meditative contemplation.’

Op vraag van AB werkt het duo speciaal voor de Feeërieën aan nieuw werk dat die avond gepresenteerd zal worden.