Dan Auerbach maakt samen met compagnon Patrick Carney THE BLACK KEYS. Ze leverden sinds 2002 vijf prima albums af waarvan het recentste ‘Attack & Release’ in een produktie van Gnarls Barkley brein Danger Mouse. ‘Een goed album’, wist HUMO te schrijven, ‘maar deze week komt er een betere uit en Keys-voorman Dan Auerbach heeft ze helemaal alleen gemaakt’.
Op dat eerste solo album ‘Keep It Hid’ verlaat Auerbach maar net de door Black Keys bewandelde paden maar weet wel warme flarden gospel en bluegrass binnen te loodsen in de rollende, bij wijlen aan Link Wray schatplichtige boogie. Vet!
‘This is heavy rock with it's roots still evident: shades of gospel and soul, even bluegrass...It's redemption, heaven, and rebirth, though not necessarily in that order’. (Uncut ****)
‘And although it heads off in all directions, from country to musique concrete, it's atmosphere - brooding, close - that holds it all together’. (Mojo ****)
‘Accompanied by a rhythmic thump, these slow-rolling tales of bad moons, black dogs and night fevers achieve a natural-born boogie’. (Q Magazine ****)
Voetnoot: Auerbach is met zijn Polymer Sounds label ook verantwoordelijk voor die andere prima CD die met regelmaat van de klok door ons kantoor schalt: ‘With Blasphemy, So Heartfelt’ van de chanteuse Jessica Lea Mayfield, live in de ABClub op zaterdag 4 april (samen met Elvis Perkins in Dearland en Krakow).
‘A Virtual Landslide’, zo heet die prachtige cd van de folk en blues singer-songwriter Pete Molinari. Deze Brit van Maltese en Egyptische afkomst werd ontdekt door Billy Childish en in de charmante Toe Rag Studio vereeuwigde producer Liam Watson (White Stripes, Holly Golightly) op sublieme wijze zijn bitterzoete stem en eenvoudige liedjes. ‘A Virtual Landslide’ is zondermeer onze favoriete zondagochtendplaat van de voorbije maanden en duidelijk ook die van de pers: eindigde op de 18e plaats in Mojo’s Best Albums of 2008. Of ook ‘The soul of American music distilled into the voice of a Cuban-heeled greaser from the Medway Delta’ volgens The Guardian. Time Out had het over ‘Young, finger-picking, country-blues marvel Molinari has a thrillingly ambiguous voice’ en NME blokletterde: ‘Sweet-voiced blues-folk’. Hank Williams, Gram Parsons en Bob Dylan zijn nooit ver weg.
DAN AUERBACH ‘Trouble Weighs A Ton’
PETE MOLINARI ‘Sweet Louise’