Elektropunk doorspekt met distorted game-noise, een flinke lap ‘je-m’en-foutisme’ en het lef om er een uit de hand gelopen microfoontest van zangeres Alice Glass doorheen te mixen. Meer had Ethan Kath, het brein achter het Canadese Crystal Castles, niet nodig om met één song (‘Alice Practice’) een platendeal los te weken waarop hij debuut ‘Crystal Castles’ losliet. Dat eerste album blies hen in ’08 richting Kiewit, met een lichtjes legendarische passage in de ter ziele gegane Chateau als Belgisch visitekaartje. Ook de ABclub en -zaal, Botanique, Dour en Trix kreunden sindsdien – van plezier weliswaar – onder de euforische livesets van het duo.

Dat Kath liever aan beats dan aan albumtitels sleutelt bewees hij met opvolger ‘Crystal Castles (II)’, die hen naast een heuse radiohit - ‘Not in Love’ met de stem van Robert Smith - ook de status ‘onsterfelijk’ opleverde. Hun stijl bleven ze hierbij trouw, hun label niet, want ze verkasten naar Fiction Records (Polydor/Universal).

Nummer III verscheen in het najaar van 2012, klonk net zo geschift als het beste uit de vorige platen en werd door Hype Machine verkozen tot plaat van het jaar.

Sinds april 2015 is er een nieuwe zangeres: Edith Frances. Het duo speelde eerder dit jaar 2 uitverkochte concerten in Londen met raving reviews in de Britse pers. En de onlangs uitgebrachte singles ‘Concrete’ en ‘Char’ doen alvast het beste verhopen voor het op 19 augustus te verschijnen nieuwe album Amnesty (I).

Paper Hats Aftershow na concert Crystal Castles in de AB Club.