Dub Be Good To Me

In het najaar van 2013 focust AB zich op een subgenre van reggae en zijn wereldwijde invloed ervan: dub. Zeg maar: de instrumentale versie van reggae. Dub ontstond in 1968 – en is dit jaar dus exact 45 jaar oud – dankzij de vergissing (!) van één man: Osbourne Ruddock aka King Tubby. Tijdens het afwerken van een mastertape vergat hij per vergissing de vocals in het geheel te mixen. Dub (en versions aka instrumentals) was geboren. Om deze symbolische datum te eren, lanceert AB de reeks Dub Be Good To Me die een antwoord moet bieden op de vraag: hoe (relevant) klinkt dub anno 2013?

Modern Love

Het in Manchester residerende label Modern Love vierde zonet zijn 10de verjaardag. Hun sound valt nog het best te omschrijven als donkere abstracte elektronica met dubinvloeden. Ruggengraat van het label zijn zonder twijfel producers/artiesten Andy Stott en Miles Whittaker (Demdike Stare). En kijk: zelfs Mark Stewart - die we kennen van het invloedrijke Britse dub label On-U Sound – vindt er onderdak.

Andy Stott (uk)

Het uithangbord van Modern Love. Met de EP’s ‘Passed Me By’ en ‘We Stay Together’ zette hij een sound neer die inmiddels vaak geïmiteerd wordt. Andy Stott beweegt zich op het muzikale kruispunt van minimal techno, abstracte elektronica en dub. Humo hierover: “Dit is hedendaagse techno op zijn spannendst: smerig, walgelijk ondansbaar, filmisch.”

Demdike Stare (uk)

Demdike Stare is de moniker van twee Britse producers - Miles Whittaker en Sean Canty - die een intrigerende mix van drones, ‘dubstep’ en ‘wereldmuziek’ maken. Hun muziek klinkt even grillig als ongrijpbaar. Muzikaal is een nachtmerrie steeds voelbaar nabij.

Miles (uk)

Miles – volgens de burgerlijke stand Miles Whittaker - is samen met compaan Sean Canty ½ Demdike Stare en met Andy Stott vormt hij het olijke duo Millie & Andrea. Debuteren deed hij onlangs onder eigen naam met het album 'Faint Hearted' . Een album vol subbass, minimal techno en ambient.

G.H. (uk)

G.H. zijn de initialen van Gaz Howell. Zijn enige wapenfeit is de EP 'Ground' die ons meteen van onze sokken blies. Zijn muzikela recept: diepe, donkere en quasi onhoorbaar subsonische bassen die traag voort stuiteren en onpeilbaar zijn. Muzikale referentiepunten: Mika Vainio, Andy Stott en Raime.