In onze leefwereld had Adam Green reeds lang een superster geweest. In Duitsland - voor éénmaal geven we toe dat onze Oosterburen meer dan gelijk hebben – is hij dat al langer en speelt hij vaak voor (buiten proportie grote én) uitverkochte zalen. Wat ons betreft is Adam Green de geknipte anti-held. Een slacker die perfect gesculpteerde popsongs maakt en teksten schrijft die al even absurd meezingbaar, maatschappijkritisch als ontroerend zijn.

Green zette zijn eerste stappen in de New Yorkse anti-folk beweging als lid van The Moldy Peaches (zie ook o.a. Kimya Dawson) die destijds de kwasi-soundtrack vormde van de film ‘Juno’. Sinds het palindroomjaar 2002 ging Green solo aan de slag en bracht hij een 6-tal albums uit op het toonaangevende Rough Trade-label. Zijn jongste ‘Minor Love’ verschijnt bij aanvang van het nieuwe jaar.

Green was al eerder te gast op Domino in respectievelijk ’06 (aan de zijde van Emiliana Torrini) en ’08 (aan de zijde van Soko) en imponeerde toen danig. Welcome back Adam voor wat ‘driemaal is scheepsrecht’ heet!

Support wordt het Amerikaanse Jukebox The Ghost dat flink wat gelijkenissen vertoond met dat andere pianotrio Ben Folds Five. Spin hierover: "a refreshing reminder that the lighthearted electricity of a fantastic pop song is still filled with live wires."