Tribute to one of ‘The 500 Greatest Albums of All Time’ (Rolling Stone)
AB eert Harry Smiths ‘Anthology of American Folk Music’
AB lanceert het (ambitieuze) plan om de komende jaren het meesterverzamelwerk ‘Anthology of American Folk Music’ (Folkways Records, 1952) opnieuw volop in de kijker te zetten. ‘Anthology’ werd samengesteld door de Amerikaanse excentriekeling en 78-toerenplaatverzamelaar Harry Smith en wordt met zijn 84 songs beschouwd als dé bijbel van de Amerikaanse folk. Zeg maar: het equivalent van ‘The Great American Songbook’.
Niet bekend? Think twice! Zowel Harry Smith als de verzamelaar sleepten drie (!) Grammy Awards in de wacht. Het wordt door Rolling Stone beschouwd als één van ‘The 500 Greatest Albums Of All Time’. Beck, Bob Dylan, Jeff Tweedy (Wilco) en Elvis Costello zijn absolute bewonderaars. Net als The White Stripes en Nick Cave, wiens primaire versies van ‘John the Revelator’, ‘Stagger Lee’ en ‘Henry Lee’ terug te vinden zijn op ‘The Anthology’.
Het plan? Jaarlijks nodigt AB één (inter)nationale artiest uit die beïnvloed is of geïnspireerd wordt door dit meesterlijke verzamelwerk dat overigens ook volop blues, cajun, gospel, jazz en hillbilly uitademt. Het avondvullend programma wordt een diepe duik in ‘The Anthology’ met persoonlijke interpretaties van songs uit Harry Smiths epos.
Sam Amidon presents ‘Anthology of American Folk Music’
Na The Golden Glows is het de beurt aan Sam Amidon, onze eerste internationale gast die zich verdiept in het werk van ‘Anthology of American Folk Music’. Deze Amerikaanse zanger, gitarist, fiddle- en banjospeler speelt vaak leentjebuur bij Amerikaanse traditionals, bij elkaar gesprokkeld door musicologen als Alan Lomax en Harry Smith.
Amidon groeide letterlijk op in een gezin waar Appalachian folk music de soundtrack van zijn jeugd uitmaakte. Toen in 1997 Harry Smiths ‘Anthology of American Folk Music’ op cd uitkwam, kreeg hij als 16-jarige een muzikale uppercut die zijn leven zou veranderen: ‘When I heard old field recordings of fiddlers and singers on the mountain, it was as harsh and strange as an Albert Ayler free jazz album. Suddenly, here were vintage recordings buried under hiss and crackle, with strange accents and weathered voices. It sounded as alien as my first encounter with Ornette Coleman and was part of the same world of exploration.’
Sam Amidon kreeg vanuit AB één opdracht mee: herwerk songs uit Harry Smiths befaamde Anthology alsof het een hedendaags meesterwerk is.